2.gevaren voor de moeder

Uterusruptuur kan ook voor de moeder een levensbedreigende situatie opleveren. De uterus is een sterk doorbloed orgaan. Wanneer de uterus beschadigt, kan de vrouw in shock raken. Een bloeding van de uterus kan zich uiten door vaginaal bloedverlies bij de moeder. Dit hoeft niet het geval te zijn omdat de uterus ook (door bijvoorbeeld penetrerend trauma) aan de buitenkant kan gaan bloeden. Het bloed zal hierdoor in de vrije buikholte terechtkomen, hetgeen voor een plankharde buik (defence musculair) zorgt. Uterusrupturen zijn zeer pijnvol. Bij een uterusruptuur zal er geen contracties van de uterus plaatsvinden. De uterus zal bij bloedverlies niet zijn spieren (die voor de contracties zorgen) extra gaan belasten.

Solutio placenta een (gedeeltelijke) loslating van de placenta er zal een grotere kans zijn op vaginaal bloedverlies. Het bloed kan immers niet in de vrije buikholte stromen. Ook een loslating van de placenta zorgt voor veel pijn. Als reactie op bloed in de uterus zal de uterus gaan contraheren. Deze contracties lijken op weeën maar moeten niet verward worden met barensweeën. Het kind zal niet snel vaginaal geboren worden, omdat de ontsluiting van het baringskanaal nog niet klaar is.

http://video.about.com/pregnancy/Placenta-Abruptio.htm

De meest voorkomende orgaanschade zijn scheuringen van de blaas en het diafragma. Door de ruimte die het kind in de buik inneemt, zien we dat alle organen van de zwangere vrouw in de verdrukking gekomen.

Maag en blaas hebben minder volume en het diafragma staat hoger. Wanneer er krachten op de buik van de moeder inwerken zullen deze organen sneller beschadigen. Naarmate de zwangerschap vordert zal er een verminderde terugstroom van veneus bloed vanuit het onderlichaam ontstaan. Dit bloed hoopt zich voornamelijk op rondom het bekken.

Het bekken ondergaat naarmate de zwangerschap vordert, ook enkele veranderingen. Het symphysis pubis (schaambeen), verbreedt zich van gemiddeld4.3 mmtot7.8 mm. Onder invloed van hormonen wordt dit kraakbeen ook zachter. Kans op bekkenfracturen nemen hierdoor toe.

Bekkenfracturen kunnen gepaard gaan met scheuringen van bloedvaten rondom dit gebied. Wanneer er ook nog een ophoping van veneuze terugstroom van bloed in dit gebied gaande is, kan men voorstellen dat bekkenfracturen bij zwangere patiënten gepaard kunnen gaan met fors bloedverlies.

Een niet-zwangere patiënt kan bij een bekkenfractuur al zo'n drie liter bloed verliezen! Het gebruik van sluitlaken en/of schepbrancard met padding is bij zwangere traumapatiënten met bekkenletsel geen contra indicatie!